رابطه عمق کاشت بذر با زنده‌مانی و رویش ارتفاعی نهال‌های بلوط (مطالعه موردی: کامفیروز فارس)

بلوط ایرانی (Quercus brantii L.) گونه‌ غالب و کندرشد جنگلهای ناحیه‌ رویشی زاگرس جنوبی در استان فارس است که حدود 291 هزار هکتار از جنگلهای استان فارس را در بر می‌گیرد. به‌منظور بررسی رابطه عمق کاشت بذر با زنده‌مانی و ارتفاع نهال‌های بلوط، آزمایشی در قالب فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1374 انجام شد. تیمار‌ها شامل عمق کاشت بذر در 6 سطح (صفر، 5/2، 5، 5/7، 10 و 5/12 سانتی‌متر) و کود حیوانی در 3 سطح (خاک معمولی، مخلوط خاک و کود 20% و 50%) در زمینی به مساحت 5600 مترمربع در شمال‌غربی منطقه جنگلی بلوط استان فارس (کامفیروز) اجرا شد. صفت زنده‌مانی بذر در سال 1376 و ارتفاع نهال‌ها طی دو سال 1380 و 1383 اندازه‌گیری و اطلاعات جمع‌آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین ارتفاع نهال‌ها در عمق‌های مختلف کاشت در سطح 1% با یکدیگر اختلاف معنی‌داری دارند. مقایسه میانگین ارتفاع نهال در عمق‌های مختلف نشان داد که ارتفاع نهال‌های بلوط در عمق صفر نسبت به سایر سطوح عمق کاشت بیشتر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که بهترین عمق برای درصد زنده‌مانی عمق 5/2 سانتی‌متر بوده است. بنابراین می‌توان پیشنهاد کرد که بذر بلوط به‌طور سطحی کاشته شود.